Zeharlerrotasuna

Erakundeetan hizkuntza politika transbertsalak behar dira. Ados, baina... transbertsalitatea nola ulertu?

Horretan sakondu nahi nuke... eta datozen asteetan blog honetara zerbait ekarri. Gaurkoz gogoeta pare bat besterik ez.

Hiztegiek zeharkakotasuna terminoa ematen dute. Ez zait gustatzen. Zeharka egitea da zuzena edo aurrez aurrekoa ez den norabide batez egitea, saiheska egitea. Zeharka hitz egitea harira jo gabe hitz egitea da, inguru-minguru aritzea... Beldur naiz, hori ez ote den askok nahi luketen esanahia.

Hezkuntzaren munduan zeharlerro erabili izan da (edo zehar-lerro). Gehixeago gustatzen zait. Praktika edukatiboa oso-osorik busti (ziprintindu?) behar duten gaiak dira zehar-lerroak, kurrikuluaren arlo guztietan presente egon behar direnak. Alde horretatik, Euskaltzaindiak inoiz onartuko ez badu ere, "zeharlerrotasun" terminoa intesgarria iruditzen zait.

Generoaren eta berdintasunaren testuinguruan mainstreaming erabili izan da ingelesez (mainstream = fluxu nagusia). Hor ere oso esanahi potentea dagoela iruditzen zait... Ur korronte bat irudikatzen dut, erakundea esker eskuin zeharkatu eta den-dena bustitzen duena. Ez da irudi makala, ez horixe!

Definizio bila, Albert Serra irakasle katalanaren parrafotxo bat agertu zait behin baino gehiagotan. Honakoa: 

Zeharkakotasuna Zeharlerrotasuna erakunde osoaren egiazko engaiamendua ziurtatzen duen kontzeptua da, egitura bakoitzaren espezializazioa edozein izanik ere, arlo, ikuspegi edo arazo baten gainean elkarrekin lan egitea ahalbidetzen duena. Bada, halaber, antolakuntzarako bitarteko bat, estrategiak, tresnak eta bitartekoak garatzea xede duena, antolakuntzaren sektorekako egituraren barruan, oso errealitate konplexu baten eskakizunei hobeto egokitzea ahalbidetu asmoz.

Sakontzeko kontua iruditzen zait. Esango dizuet.

Oharra: Bilaketa egin dut googlen: zeharkakotasuna, 5360 emaitza inguru; zeharlerrotasuna, 169 emaitza inguru; transbertsalitatea, 2080 emaitza inguru