Hizkuntza Normalizazioa prozesu kolektiboa izatea... (1/2)

BAT

Robert Cooper-ek Language Planning and Social Change liburuan defendatu duenez, planifikazio linguistikoa planifikazio soziala da: gizartearen eraldaketa bilatzen duen esku-hartze mota bat, alegia. Helburua eta jomuga ez da hizkuntza, gizartea bera baizik. Hori horrela, nekez egon daiteke hizkuntza planifikazioaren teoria sendorik, aldaketa sozialaren teoriarik ez dagoen bitartean.

Eraldaketa sozialean prozesuak kolektiboak dira. Eraldaketa bera prozesu gisa pentsatu behar da, prozesu kolektibo gisa.

BI

Planifikazioak emaitzak bilatzen ditu. Emaitza tangibleak: hasierako egoeraren hobekuntzak. Ez tangibleak ere bai, zergatik ez?

Pertsonek eta kolektiboek, elkarrekin harremanetan, konfiantzazko harremanak sortzen dituzte (edo ez); ekintzarako "aliantzak" eraiki (edo ez); beren eragiteko ahalmena handitu (edo ez)... Prozesu horri agentziamendua deitu izan zaio: agenciamiento, agencement. Hitz potoloa da, baina gustatu zait.

HIRU

Lan mahaiak osatzen ditugu, euskara batzordeak, erabilera taldeak... Jakin badakigu garrantzitsuak direla, baina inoiz gutxitan teorizatu dugu horien inguruan. Eta badakizue... ez dago teoria on bat baino gauza praktikoagorik.

Ebaluazioan ere zer egin dugun eta zer lortu dugun atzeman nahi dugu. Prozesu kolektiboez ari garela, ordea, bada galdera egokiagorik: zer ari gara eraikitzen?

LAU

Belen Gopegik, El padre de Blancanieves eleberrian, taldeei eta kolektiboei buruz egiten du gogoeta. Horretarako, ahotsa ematen dio balizko "ente kolektibo" bati:

/.../ Pongamos el caso de un colectivo político, o sindical: ¿dónde está cuando no está en su sexto congreso o en su resolución número quince o en la reunión del jueves por la tarde de la pequeña agrupación? ¿En sus locales, si es que los tiene, en sus estatutos, en sus militantes? Sí y no; pero, sobre todo, no. Cada una de esas cosas es cada una de esas cosas, no es el colectivo. El colectivo se ha desmaterializado y está sólo en la promesa de volverse a materializar. Esto es algo que puede que ocurra o puede que no...

Horixe, bada, galdera: lan mahaiak, euskara batzordeak, erabilera taldeak, aholku kontseiluak, jarraipen batzordeak... non daude, bildurik ez daudenean?