Raül Agné Girona taldeko entrenatzailearen prentsaurrekoa da. Gazteleraz hasi da, gazteleraz galdetu diotenean, eta katalanez jarraitu, katalanez galdetutakoan. Kazetari batek erantzun horiek ere gazteleraz emateko eskatu dio.
Ez da lehendabiziko aldia horrelako bat ikusten duguna (azkena ere ez da izango). Honek, ordea, badu zinezkotasun berezi bat: erabateko naturaltasuna, itxurakeriarik gabea. Nabari da erantzuna barru-barrutik ateratzen zaiola. Hasieran ezbai, harrituta; erantzuten saiatu da gero, argudiatzen; haserretu da azkenik, sumindu, indignatu.
Gorka Juliok matxinatze-atalaseari buruz idatzi zuen duela hilabete batzuk. Matxinatze-atalaseak adierazten du inguruan zenbatek behar duten jokabidea aldatu, guk ere aldatu ahal izateko, sozialki baztertuak izan gabe. Kontzeptua sare sozialen analisiarekin lotu du, eta euskararen normalizazioari aplikatzeko proposamen interesgarria egin du: hemen.
Ez da lehendabiziko aldia horrelako bat ikusten duguna (azkena ere ez da izango). Honek, ordea, badu zinezkotasun berezi bat: erabateko naturaltasuna, itxurakeriarik gabea. Nabari da erantzuna barru-barrutik ateratzen zaiola. Hasieran ezbai, harrituta; erantzuten saiatu da gero, argudiatzen; haserretu da azkenik, sumindu, indignatu.
Gorka Juliok matxinatze-atalaseari buruz idatzi zuen duela hilabete batzuk. Matxinatze-atalaseak adierazten du inguruan zenbatek behar duten jokabidea aldatu, guk ere aldatu ahal izateko, sozialki baztertuak izan gabe. Kontzeptua sare sozialen analisiarekin lotu du, eta euskararen normalizazioari aplikatzeko proposamen interesgarria egin du: hemen.
Horren urruti joan gabe ere, nik galdera xumeagoa egin diot nire buruari: Raül Agnéren erantzunaren moduko zenbat behar dugu, gu ere matxinatzeko?
No comments:
Post a Comment